Brytyjskie kluby gentlemanów potrafią rozbudzić wyobraźnię i zainspirować. Mają swój udział nawet we wzornictwie przemysłowym. Prezentowany bowiem poniżej fotel wypoczynkowy powstał właśnie z inspiracji owianymi legendą stowarzyszeniami gentlemanów.

Kluby Gentlemanów

Jakiś czas temu pisałem o historii Travellers Club w Londynie. Jest to jeden z najstarszych brytyjskich klubów gentlemanów (powstał w 1819 r.), który nadal funkcjonuje. Jak każdy szanujący się klub gentlemanów posiada w swojej siedzibie obszerną palarnię. Choć palić w niej już nie wolno, nadal jest to najważniejsze pomieszczenie w klubie.

W palarniach zawsze można było wypocząć, wypić szklaneczkę whisky, poczytać gazetę czy porozmawiać ze znajomymi. Uroku i wygody dodawały piękne skórzane fotele, aż zachęcające, żeby w nich wypocząć. To właśnie one natchnęły Charlesa i Ray Eamesów do stworzenia bardziej nowoczesnej wersji. Ich fotel stał się niebawem najbardziej rozpoznawalnym fotelem wypoczynkowym w historii wzornictwa.

Eamesowie i Herman Miller

Charles i Ray Eames (1907–1978 i 1912–1988 ) zajmowali się grafiką, fotografią oraz filmem, ale zasłynęli swoim wkładem we wzornictwo w architekturze i meblarstwie w Stanach Zjednoczonych. Na początku lat 50-tych XX wieku pracowali dla firmy meblarskiej Herman Miller. Projektowali nowoczesne meble ze sklejki, włókna szklanego i plastiku. Większość ich projektów przeznaczona była dla szerokiego grona odbiorców.

W tym czasie zrodził się jednak pomysł by stworzyć nowoczesną wersję fotela salonowego, który zachowałby dawny klimat, ale był wytworzony z nowszych materiałów i miał odświeżony wygląd. Miał on oferować przyjemny wypoczynek i naturalnie wtapiać się w domowy nastrój, a wyglądem przypominać „sfatygowaną rękawicę baseballową”. Z założenia też miał to być fotel luksusowy, niedostępny cenowo dla większości społeczeństwa. Miał się stać ikoną prestiżu. Prace nad fotelem oraz podnóżkiem trwały kilka lat, aż w 1956 roku został wprowadzony na rynek i od razu zyskał wielkie uznanie.

Nowoczesna klasyka

Szkielet fotela Eamesów tworzą trzy wyprofilowane sklejki – siedzisko, oparcie i zagłówek. Do ich wyprodukowania używano początkowo sklejek pięciowarstwowych pokrytych fornirem z brazylijskiego palisandru. Obecnie warstw jest siedem i stosuje się nieco inne rodzaje forniru. Co ciekawe wymiary zagłówka i oparcia są identyczne względem siebie, tak samo jak wymiary siedziska i podnóżka. Do wykonania poduch stosowano najwyższej jakości, trwałą skórę wypełnioną pierwotnie pierzem, a później pianką.

Z czasem zaczęto stosować więcej kolorów skór i fornirów, a nawet wprowadzono drugi rozmiar fotela do wyboru. Po wielu latach fotel i podnóżek nadal są produkowane przez firmę Herman Miller, a także przez Vitrę. Inne marki jedynie kopiują ten projekt lub się nim inspirują.

Życie ikony

Po wprowadzeniu na rynek fotela Eames Longue oraz podnóżka Ottoman (w języku angielskim „ottoman” oznacza „puf”) w 1956 roku, produkt zyskał wielkie uznanie i szybko stał się kultowy. Mimo wysokiej ceny zyskał sobie spore grono miłośników (obecna cena za fotel z podnóżkiem to ok. 5500 – 7000 Euro). Od razu rozpoczęto głośną kampanię reklamową, a fotel pojawił się też w telewizji NBC. W latach 90-tych można go było oglądać w salonie głównego bohatera serialu Frasier.

Fotel z pierwszej partii można zobaczyć w Nowym Jorku w galerii Museum of Modern Art (MoMA). Bezsprzecznie jest on bowiem jednym z najważniejszych produktów w historii wzornictwa.

Zgodzicie się ze mną, że jest piękny?

Zdjęcia pochodzą ze strony producenta: Herman Miller.