Czy trzymać się sztywno swoich zasad w towarzystwie, które ich nie wyznaje? Czy dawna młodzież różniła się od dzisiejszej? I jak reagować na wścibskie pytania? To tylko niektóre z kwestii poruszanych w 34. odcinku Pytań do Kielbana. Zapraszam!
Minęło już nieco czasu od ostatniego odcinka Pytań, ale pewnie domyślacie się, że przerwa wynikała z kończenia prac nad moją nową książką. Wracam jednak w tradycyjnej formie i z garścią ciekawych wątpliwości.
Pytania z tego odcinka:
1 Jak wykręcić się od odpowiedzi na wścibskie pytanie?
2 Jak się zachować, gdy ktoś nas zagaduje, a my jemy i mamy pełne usta?
3 Czy lepsze są odpowiedzi na pytania pojedynczo, czy zbiorowo?
4 Wychodząc z windy należy przepuścić kobiety czy przytrzymać drzwi?
5 Jak zareagować gdy zwalniam starszej osobie miejsce w autobusie, a ona odmawia?
6 Czy trzymać się swoich zasad w towarzystwie, które ich nie wyznaje?
7 Czy młodzież z dawnych lat różniła się od współczesnej?
8 Zapowiedź książki – ostatnia chwila by niczego nie przegapić.
9 Jak dobierać kolor skarpetek do garnituru?
10 Czy na wesele, odpowiednie będą spodnie w kratę do kostki?
11 Jak formalny powinien być strój podczas wizyty w urzędzie?
12 Co przekonało mnie by zacząć interesować się męska elegancją?
Zapisz się na newsletter dotyczący mojej nowej książki:
Pytania jak 3 i 8 postawiłbym na początku lub na końcu, a ponieważ na końcu było przypomnienie odnośnie obu pytań, to na początku. Te dwa pytania są kontrastowe i nie pasują do reszty materiału, nie wkomponowały się, tak to odebrałem. Uważam, że dobrze by było nie wplatać ich w treść. Jeżeli chodzi o ustosunkowanie się do dylematu pytania 3 to ta forma też jest w porządku i fajnie, że posegregował Pan pytania tematycznie. Dobrze się słuchało, ciekawy materiał.
Dziękuję za opinię!
Ad 1. Obawiam się, że „kulturalna reakcja” może nie być skuteczna na wścibskich ludzi. Oczywiście należy odpowiadać kulturalnie za pierwszym razem, ale wścibscy ludzie zwykle ponawiają swoje ataki. Miałem kilka takich doświadczeń, że moje kulturalne zachowanie, lub próba zbycia milczeniem, wręcz zachęcały do ataków i dopiero ostra odprawa powodowała odstąpienie. Oczywiście była jakaś „obraza”, jakiś „foch”, ale to było o wiele mniej kosztowne od dręczenia np. przez dwa tygodnie wakacji przy każdym posiłku – bo akurat ktoś nie był w stanie zrozumieć, że nie jadam ogórków. Ad. 7. „Dzieci już nie słuchają rodziców, jak dawniej.” – taki napis został odczytany… Czytaj więcej »
Ad.1. Kulturalnie wcale nie znaczy, że nie jest to odpowiedź stanowcza. I tak, u niektórych skończy się to pewnie fochem. Ale to już bardziej problem drugiej strony.
Dziękuję za opinię!
Panie Łukaszu,
odnośnie Pana pytania, ja preferuję dogłębną analizę tematu, także wolę format jedna kwestia per odcinek. Oczywiście jeśli ma to sens. Myślę, że format z wieloma pytaniami też warto zostawić i omawiać w niej kwestie nad którymi nie ma co się szeroko rozwodzić.
Serdecznie pozdrawiam
Arkadiusz Firus
W gruncie rzeczy jednotematyczne materiały powstają jako niezależne filmy. Po prostu nie nazywam ich pytaniami. Myślę więc, że mamy tu jakiś kompromis.